Wakacje w Polsce

Tomasz Lewandowski pochodzi z Ilawy.
Wzrastal w atmosferze zeglarskiej klubu "Wodniak", owczesnego PTTK w 
Ilawie i "portowej knajpy" Pod Omega. 

W tym okresie istnialy dla niego tylko wiosna i lato: wiosna - 
przygotowywanie lodki do sezonu, latem - wloczenie sie po Jezioraku.
Pragnienie samotnego oplyniecia swiata bylo w nim stare jak on 
sam...
Mial niecale 20 lat kiedy posiadl swoja pierwsza LUKE, 7,5 metrowy 
zatokowy jacht zbudowany ze slomki... Stara zaniedbana lodz po roku 
pracy zmienila sie w ksiezniczke Jezioraka - przynajmniej w oczach Tomka...

W polowie lat 80-tych kupil projekt 12-metrowego jachtu RUDY, i czesc 
materialu na budowe, niemniej malzenstwo - jak to zwykle w takich 
okolicznosciach bywa, utopilo marzenia o pelnomorskim jachcie w domu, ktory jako 
odpowiedzialny ojciec zbudowal... Niemniej po latach kiedy to 
"huragan" przeszedl nad jego zyciem, okazalo sie, ze marzenia to jedyna rzecz  
jaka tak naprawde wciaz posiadal. Malzenstwo, dom, zniknely gdzies za mgla 
i rozwodnily sie jak chimera, a stare pragnienie odzylo z podwojna sila. 

Wyjechal do USA. Pracowal w New Bedford (MA) przy polowie skalopsa, 
pozniej na wyspie Kodiak (Alaska), i Morzu Beringa. Nastepnie byl 
wlasciciele firmy budowlanej w Seattle (WA) i Mamooth Lakes (CA)

Ktoregos dnia poznal Beate.

Pierwszego dnia kiedy poznalam Tomka uslyszalam, "ktoregos dnia oplyne  
samotnie swiat a potem Ci o tym opowiem"

Powiedzial to z taka pewnoscia i sila w glosie ze, znajac go zaledwie
pare chwil... nie smialam watpic.

Przez kolejne lata naszej dlugodystansowej znajomosci (Tomek 
California, ja Florida), gdy sie spotykalismy, czy to w Ca, czy na Fl,
wiele czasu spedzalismy w marinach ogladajac jachty, Tomek mowil:
"zamknij oczy i wyobraz sobie, tam stoi moja Luka"

Jeszcze jej nie bylo, miala juz jednak imie.

Byl tez okres kiedy Tomek postanowil sam wlasnymi rekami "ulepic" 
Luke ze swoich marzen, wstepne plany (Bruce Roberts), 
wydzwanianie... szukanie odpowiedniej stali...

W miedzyczasie wciaz jednak bladzil po stronach internetowych i szukal 
tej jedynej - Luki ze swoich marzen.

Gdy zdarzalo mu sie czasami mieszkac ze mna na Florydzie, 
jezdzilismy w najodleglejsze jej zakatki ogladac jachty.

Koniec czerwca 2003 polecialam na weekend do Nowego Yorku spotkac sie z 
rodzina... gdy wrocilam Tomka nie bylo... bez slowa wyjasnienia zostawil mnie dla 
innej... dla Luki:-)     (to juz inna bajka)... 

W kazdym razie 3 dni pozniej dojechal do Santa Barbara, Ca obejrzec Mikado 56'...

I zakochal sie od pierwszego wejrzenia...


Tydzien pozniej Tomek zadzwonil... zatesknil albo chcial mi sie 
pochwalic swoja nowa narzeczona...:-)
Ktoz to wie...
Oczywiscie natychmiast polecialam do Ca, zobaczyc swoja rywalke;-)

4 lipca 2003 roku po zakonczeniu formalnosci zwiazanych z zakupem 
jachtu okazalo sie ze nie mozna sie na nia dostac (wtedy Katmandu) 
Stala na kotwicy z kilometr od brzegu. Z powodu Swieta
Niepodleglosci wszystkie plywadla i plywadelka zostaly wynajete, zadna 
taxowka wodna nie chciala nas tam zawiezc poniewaz wszyscy oczekiwali
pokazu fajerwerkow.

Udalo nam sie wynajac kajak, ja, dwumetrowy Tomek i skrzynka piwa 
pomiedzy nami w malenkim kajaczku.

Nasza pierwsza noc na Luce.

Musialam sie bardzo starac zeby wygrac wspolzawodnictwo z nowa 
"kobieta" w zyciu zeglarza... i by nie zapomnial tej nocy o moim 
istnieniu... Patrzyl na nia jak urzeczony, wkladal wszedzie lapy i zagladal pod "sukienke" :)))

Tomek przeprowadzil LUKE do najblizszego portu gdzie cena 
wyciagniecia jachtu na brzeg nie byla aktem samobojczym  - 
ceny w Californii moga "zabic." 
Postawil Luke w Port San Luis , Ca. Zaczela sie dwu i pol roczna praca nad remontem Luki.

W miedzyczasie, w listopadzie 2005 roku, postanowilismy ze 
zalegalizujemy Tomka status w Stanach, jako meza obywatelki 
amerykanskiej;-))
Tak aby po zakonczeniu swojego rejsu mogl tu legalnie wplynac...
Szybki "drive-thru" slub w Vegas, ja zajelam sie formalnosciami 
emigracyjnymi a Tomek nadal niestrudzenie remontowal jacht.


Luty 2006: Luka prawie gotowa, pozostaly drobiazgi wykonczeniowe, 
sprzatanie, ukladanie i zakup zywnosci na prawie roczny rejs.

Oczekiwalam na dzien kiedy Tomek zadzwoni "przylatuj, spuszczamy Luke 
na wode"... dzien ten byl tuz... tuz... i w marcu 2006 Tomek mial wyplynac w swoj 
wymarzony rejs...

Godzina 10 wieczorem... telefon. Dzwonil lekarz ze szpitala w 
Atascadero Ca: "Twoj maz zlamal reke, otwarte zlamanie lokcia lewej 
reki, okolo 16 kawalkow, gorzej niz po postrzale z dubeltowki, niewiadomo czy uda sie 
uratowac reke, jezeli sie uda, moze nia nie wladac"

Nastepnego ranka laduje w San Luis Obispo... pare minut pozniej u Tomka w szpitalu.

Pierwsza operacja 3 godziny... cale 3 godziny czyszczenia rany z drobnego zwirku, farby i piasku.

Nastepnie 3 dni oczekiwania czy nie bedzie zakazenia, jesli nie - 
bedzie mozna operowac i skladac reke... jesli zakazenie... nie chcialam nawet myslec.
A Tomek patrzac lekarzowi prosto w oczy powiedzial "Ty mi ta reke 
poskladasz bardzo dobrze, wszystko uda sie doskonale, i bedziesz zadowolony z tego 
co z nia zrobiles... Jeszcze w tym roku plyne dookola swiata, i musze miec ja sprawna." 
Lekarz skupil na nim wzrok, popatrzyl dluga chwile i wyszedl bez slowa.


3 dni oczekiwania, Tomek naszpikowany morfina... do tej pory niewiem 
czy to jakis uraz mozgu:-) czy skutek dzialania morfiny, bo wciaz 
twierdzil ze niedlugo plynie.
Zaczelam sie obawiac ze spadajac z tej drabiny nie tylko zlamal lape, 
ale co gorsze zrobil sobie "kuku w glowke"...

Kolejna operacja 9 godzin. Kiedy Tomek obudzil sie z narkozy mamroczac 
o jakis czarnuchach ktorych teraz bedzie musial wynajac by skonczyc 
przygotowania jachtu, przyszedl lekarz i z szerokim usmiechem oznajmil 
ze operacja przebiegla nadspodziewanie dobrze i jesli nie bedzie infekcji 
wszystko bedzie ok...

Sruby, szyny... lokiec wygladal okropnie i jeszcze "tylko"(!) jakies pol 
roku rehabilitacji.

Jednak Tomek nadal twierdzi "wyplywam w tym roku".

Udalo mi sie jednak go uprosic zeby przylecial na Wielkanoc do domu, na
Floryde... I tak nie moze teraz pracowac na jachcie... nie ma wiec 
zadnego sensu zeby siedzial w Califronii, kiedy mozemy byc razem.

17 kwietnia, dzien po Wielkanocy, o 6 rano zabralo Tomka z domu 
Homeland Security.

Pomine tu opis emocji zwiazanych z tym wydarzeniem. 

Okazalo sie ze na swoja Zielona Karte Tomek musi czekac w Polsce.

Do 1-go czerwca pozostawal w Miami w Deportation Center, zajadajac ryz z 
fasola w towarzystwie Meksykanow i Kubanczykow, wciaz gotowy oplywac swiat.

1-go czerwca Tomek polecial do Polski pod eskorta, ja - 4-go czerwca z wlasnej 
nieprzymuszonej woli;-)
Tymczasowo zamiast swiata oplywal ze mna Jeziorak w swojej rodzinnej 
Ilawie, wtedy w chwilach czulosci twierdzil ze ja jestem jego calym swiatem.
(oszust)

Po miesiacu wspanialych wakacji  na Jezioraku i okolicach ja wrocilam 
do Stanow a Tomek polecial do Mexyku.

Jakos udalo mi sie odwiezc Tomka od zamiaru nielegalnego przekroczenia 
granicy, tym bardziej ze byl to okres kiedy Bush zaostrzyl przepisy na granicy 
meksykansko-amerykanskiej, wyslal tam dodatkowo 7 tys zolnierzy, a w kontekscie
Tomka oczekiwania na Zielona Karte bylby to niezbyt dobry pomysl...

Mam nienajgorsza wyobraznie... ale jakos "niewidzialam" 2-metrowego 
Tomka jak sie "przeslizguje" przez ta granice z metrowymi "mexykami"...:-)

Tomek nie wyobrazal sobie spuszczenia lodki na wode bez jego 
obecnosci... Caly czas powtarzal ze on musi przy tym byc i dopilnowac...

Polecialam do Californii, wypozyczylam samochod i przez dwa tygodnie 
robilam zakupy na roczny rejs Tomka. Wieczorami ukladalam ten prowiant 
i fotografowalam Luke, z zewnatrz i wewnatrz, wrzucalam zdjecia na 
internet, Tomek bedac w Mexyku MUSIAL widziec jak wyglada Luka, co jeszcze trzeba zrobic...
Dzwonil kilkanascie razy dziennie i wydawal instrukcje...
Kiedy cos "nie wychodzilo" mowil ze moze jednak zaryzykuje... i "slizgnie" sie przez granice.
Pamietam ile razy z tel. komorkowym w jednej rece, druga musialam 
wkladac w najrozniejsze dziury, i sprawdzac czy np. srubka jest dokrecona, albo dzwonil z Mexyku 
i pytal o jakies "through-holes" i "zinki"... czarna rozpacz... tak jakby mowil do mnie w jakims innym 
jezyku.
Ale jakims cudem, sposobem "idz w prawo, schyl sie... to jest tam, takie 
metalowe, male... etc" dokonalismy tego:-)

Poniewaz przekonalam Tomka by nie zabieral w podroz Filipa, ktory robil 
sie juz stary i zostawil go ze mna na Florydzie, przywiozlam  mu z Luka nowego 
zaloganta, ma na imie Wacek (terrier, juck russel)
Wraz z przyjaciolmi Tomka spuscilismy Luke na wode, ochrzcilismy ja i w 
polowie sierpnia Luka wyruszyla w swoj pierwszy rejs do Ensenada, 
Mexico, gdzie juz czekal na nas "przebierajac nogami" steskniony Tomek. 

Nie bede nawet zgadywac do ktorej z nas w tym momencie tesknil bardziej...

6 marca, co prawda nie 2006 a 2007 roku zeglarz wyplynal w rejs swoich marzen...

Wakacje w Polsce (Jeziorak, Ilawa)